واقعیت تلخی که ما باید بپذیریم این است که در هر حال چنین وانمود می‌شود که عمر روزنامه‌ها به اتمام رسیده است؛ چراکه وظایف رسانه‌های مکتوب اکنون بر عهده فضای مجازی است. رسانه‌ها چهار وظیفه اصلی اطلاع‌رسانی، آموزش، هدایت و رهبری، تفریح و سرگرمی را دارند اما نظارت بر محیط اجتماعی یعنی نظارت بر اجتماع و رفتار مسوولان را می‌توان به عنوان آخرین بازمانده وظایف رسانه‌ها دانست.

درواقع سایر وظایف رسانه‌های ارتباط جمعی را فضای مجازی انجام می‌دهد. این که رسانه‌های مکتوب تنها رسانه‌ای هستند که دارای هویت و شناسنامه هستند و بی‌اعتباری رسانه‌های مجازی را ندارند، عاملی است که سبب اعتماد مردم به مطبوعات شده است. به همین جهت می‌توان گفت تنها وظیفه‌ای که مطبوعات باید دنبال کنند نظارت بر محیط اجتماعی و به بیان دیگر افشاگری، نظارت بر جامعه و نظارت بر رفتار مسوولان است؛ چراکه ما شاهد هستیم در رسانه‌های مجازی هر شایعه‌ای قابل انتشار است و هیچ مرجعی برای آن وجود ندارد. روند انتشار شایعات در فضای مجازی موجب شده مردم کمتر اعتماد کنند و برای صحت و سقم موضوعات به رسانه‌های رسمی چاپی و یا خبرگزاری‌ها مراجعه کنند.

از همین روی اعتقاد دارم که رسانه‌های مکتوب و روزنامه‌ها باید بر وظیفه خطیر و مهم‌شان تاکید و در این بستر حرکت کنند چراکه سایر وظایف‌شان را شبکه‌های مجازی دقیق‌تر و حتی بهتر انجام می‌دهند.

جهت مشاهده در روزنامه نوآوران اینجا کلیک نمایید.