رسانه‌های جدید مسطح شده‌اند
دکتر محمد سلطانی‌فر می‌افزاید: اگر به رسانه‌های سنتی هم نگاه کنیم می‌بینیم رسانه‌هایی هستند که فقط اسم خود یا برنامه‌ها و فضای برنامه‌های خود را بدون تغییر در محتوا به‌گونه‌ای عوض کرده‌اند تا اینطور به‌نظر برسد که پیام، اخبار و اطلاعات خود را برای مخاطب، به میل مخاطب و از طریق مخاطب ارائه می‌کنند. سه نکته ذکر‌شده بسیار مهم است به این معنا که نیاز مخاطب را بشناسیم و براساس آن خود را تطبیق دهیم. در گذشته صاحبان رسانه عمدتا سعی می‌کردند برای خودشان بنویسند و مخاطب را به‌دنبال خود می‌کشاندند ولی در دنیای امروز اگر چیزی را بنویسند که مخاطب می‌خواهد، موفق خواهند بود در غیر این صورت مطمئنا مخاطب به سمت رسانه، کانال و مجرای پیام دیگری خواهد رفت و رسانه مذکور شکست خواهد خورد.
وی در پاسخ به این سؤال که تفاوت مخاطب در رسانه‌های جهان سومی یا کمتر توسعه‌یافته با مخاطب در جوامع توسعه‌یافته چیست؟ می‌گوید: این تقسیم‌بندی درست نیست. امروزه خیلی از رسانه‌های جهان سومی را می‌بینیم که آنچنان در فضای اقتصادی تغییر کرده‌اند و توانسته‌اند خود را با نگاه‌های جدید رسانه‌ای وفق دهند که با خیلی از رسانه‌های جوامع پیشرفته قابل رقابت شده‌اند. این تعبیر یا باید ساختارش یا نامش عوض شود؛ یعنی یا باید ساختار جهان اول، دوم و سوم اقتصادی را بر هم بزنیم و نپذیریم یا مفاهیم را در حوزه رسانه‌ها تعریف کنیم.
این استاد ارتباطات دانشگاه می‌گوید: ساختار اقتصادی که در گذشته وجود داشته دیگر برای رسانه‌های امروزی کارآمد نیست. به همین دلیل رسانه‌هایی را در کشورهای نه‌چندان پیشرفته می‌بینیم که جای خود را در دنیا باز کرده و مخاطبان بسیاری را به‌سمت خود جلب کرده‌اند و رقیبی برای رسانه‌های کشورهای پیشرفته شده‌اند. البته رسانه‌هایی هم هستند که در کشورهای پیشرفته با نادیده‌گرفتن قوانین جدید حاکم بر رسانه‌ها در دنیای جدید ارتباطی عقب مانده‌اند. مثلا آنچه در سنگاپور، ترکیه و برخی کشورهای حوزه خلیج‌فارس در حوزه رسانه‌ای اتفاق می‌افتد قابل رقابت با رسانه‌هایی در کشورهای پیشرفته است. فضای رسانه‌ای آنها را نمی‌توان زیرمجموعه جهان سوم برشمرد. آنها در جهان و فضای اول رسانه‌ای در حال حرکت هستند و به تبع آن رسانه‌هایی هم در جوامع پیشرفته و جهان اولی هستند که در «جهان سوم رسانه‌ای» باقی مانده‌اند. ساختارها باید تغییر یابد چون دیگر ما نمی‌توانیم دسته‌بندی‌های اقتصادی جوامع را به حوزه ارتباطات و رسانه‌ها تعمیم دهیم. امروز مبنا و پارامترهای توسعه و جهان اولی، دومی و سومی در حوزه ارتباطات براساس جی.دی.پی و جی.ان.پی نیست بلکه عوامل و فاکتورهایی همچون پهنای باند، میزان دسترسی به اطلاعات، میزان حضور در شبکه‌های اجتماعی، نبود محدودیت و فیلترینگ در این حوزه‌ها و... جهان اول، دوم و سوم ارتباطات را شکل می‌دهد.
